การยืนยันความถูกต้อง (Verification) ในด้านการรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์เป็นสิ่งที่มีความสำคัญอย่างมาก เนื่องจากมันทำให้เราสามารถแน่ใจได้ว่าเรากำลังสื่อสารหรือแลกเปลี่ยนข้อมูลกับทรัพยากรหรือบุคคลที่ถูกต้อง ในวันนี้มีหลายวิธีที่ใช้ในการยืนยันความถูกต้องทั้งออนไลน์และออฟไลน์ นี่คือ 4 วิธีที่ใช้งานมากที่สุด
1.SSH Keys
SSH หรือ Secure Shell คือโปรโตคอลที่ใช้เพื่อเข้าถึงระบบระยะไกลและเซิร์ฟเวอร์อย่างปลอดภัย คีย์ SSH คือคู่ของคีย์เข้ารหัสที่ใช้ในการยืนยันตัวตนและสร้างการเชื่อมต่อที่เข้ารหัสระหว่างเครื่อง client และเซิร์ฟเวอร์ โดยมี "public key" ที่สามารถแบ่งปันได้และ "private key" ที่ควรเก็บให้ปลอดภัยและไม่ควรแชร์ให้ใคร
2.OAuth Tokens
OAuth คือโปรโตคอลที่ให้แอปพลิเคชันบุคคลที่สามขออนุญาตให้เข้าถึงข้อมูลของผู้ใช้จากบริการอื่นๆ โดยไม่ต้องเปิดเผยข้อมูลประจำตัวผู้ใช้ (credentials) โทเค็น OAuth คือ สตริงที่สร้างโดยเซิร์ฟเวอร์ที่ให้สิทธิ์ในการเข้าถึงบางทรัพยากร แอปพลิเคชันบุคคลที่สามสามารถใช้โทเค็นนี้เพื่อเข้าถึงทรัพยากรของผู้ใช้
3.SSL Certificates
SSL หรือ Secure Sockets Layer คือโปรโตคอลที่ให้การเข้ารหัสการสื่อสารระหว่างเครื่อง client และเซิร์ฟเวอร์ ใบรับรอง SSL คือ ใบรับรองดิจิทัลที่ยืนยันตัวตนของเซิร์ฟเวอร์ และให้ public key ที่ใช้ในการเข้ารหัสข้อมูลที่ถูกส่งไปมาระหว่าง client และเซิร์ฟเวอร์ ดูเพิ่มเติมใน HTTPS SSL Handshake
4.Credentials
ข้อมูลประจำตัวผู้ใช้หรือ credentials คือ ข้อมูลที่ใช้ในการตรวจสอบตัวตนของผู้ใช้และให้สิทธิ์การเข้าถึงระบบหรือบริการต่างๆ ข้อมูลนี้มักจะประกอบด้วยชื่อผู้ใช้และรหัสผ่าน
แต่ละวิธีการยืนยันความถูกต้องนี้มีความคาดเคลื่อนและข้อจำกัดของตัวเอง การเลือกใช้วิธีการยืนยันความถูกต้องแบบใดแบบหนึ่งจะขึ้นอยู่กับความต้องการและบริบทของการใช้งาน