ช่วงชีวิต

เมื่ออายุเริ่มมากขึ้น เราก็เริ่มคิดเยอะมากขึ้น มันจะตกผลึกทางความคิดเกิดขึ้น ลองสรุปช่วงอายุ โดยแบ่งเป็น 30-37 และ 38-40 ผู้คนเหล่านี้ส่วนมากคิดอะไรกัน และพยามทำอะไรกันอยู่ในช่วงอายุต่างๆเหล่านี้

ช่วงอายุ 30 - 37 ปี

- ดิ้นรน แสวงหา อยากได้ อยากมี 

- อยากได้รับการยอมรับ ต้องเด่น ต้องดัง 

- ต้องการมีชื่อเสียง มีคนรู้จัก

- แสวงหาความร่ำรวย สร้างงาน สร้างคน สร้างชีวิต

- ชอบการแข่งขัน ชอบความเป็นที่สุด 

- อะไรที่คนอื่นเค้ามี เราต้องมีหมด 

- เน้นทำอะไรตื่นเต้นตลอดเวลา 

- ชาเล้นท์ ตะลุยไปทุกที่ ตามหาเป้าหมายใหม่ๆ ไม่หยุด 

- เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ตลอดเวลา

- FOMO กับทุกเรื่องในผ่านเข้ามา ทั้งสำคัญและไม่สำคัญ

- ทำตัวอยู่ในกระแสตลอดเวลา 

- ออกเดินทางไปทุกที่ที่อยากไป ไม่ชอบอยู่บ้าน

- ชอบพูดคุยกับผู้คนใหม่ๆ ชอบอยู่กับคนเยอะๆ

- ชอบเรียนรู้ประสบการณ์ของผู้คนที่ได้พูดคุย

ช่วงอายุ 38-40 ปี

- เริ่มมองหาความมั่นคงมากขี้น 

- ชอบอยู่บ้านมากขึ้น

- ชอบไปเที่ยวแล้วอยู่ที่นั่นนานๆ ไม่ชอบย้ายที่

- ชอบนั่งๆ สบายๆ มองภูเขา ทะเล มองไปไกลๆ 

- ชอบความสบายใจมากกว่าการทำให้คนอื่นถูกใจ 

- ปล่อยวางได้ง่ายขึ้น ช่างแม่มได้ง่ายขึ้น

- พูดไม่เป็นไรได้มากขึ้น 

- ตัดใจอะไรได้ง่ายมากขึ้น

- ไม่ได้ไม่เป็นไร แต่ต้องไม่เสีย

- พูดว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้แบบยอมรับมากขึ้น

- ไม่ต้องมีทุกอย่าง ที่คนบอกว่าของมันต้องมีก็ได้ 

- เพราะมีมาหมดแล้ว พอมีก็งั้นๆ แล้วไงต่อ ถถถ+

- ใช้ชีวิตได้เรียบง่ายๆ สบายๆ 

- มีความสุขกับเรื่องง่ายๆ 

- โฟกัสแต่สิ่งที่เราถนัด

- มุ่งมั่นทำในสิ่งที่เรามั่นใจ

- คิดมากขึ้น ก่อนจะทำอะไร 

- ใช้ประสบการณ์ประกอบการตัดสินใจด้วยเสมอ

- ไม่มุทะลุ ไม่วู่วาม แถมใจเย็นมากขึ้นด้วย

- เลือกรับฟังมากกว่าที่จะพูดอะไรออกไป

- เลือกลุยในเส้นทางที่้ตัวเราเลือก

- กำหนดเส้นทางชีวิตตัวเอง

- ใครอยากทำอะไร ทำเลย ผมอวยพรและยินดีด้วยครับ

- ใช้เวลาที่มีให้คุ้มค่ามากที่สุดกับคนคุณภาพ

- ชอบอยู่ และชอบพูดคุย แค่กับคนที่คุยกันเข้าใจ

- ได้อยู่กับครอบครัว ได้เล่นกับหมาก็มีความสุขมากๆ

- เวลาได้อยู่กับเพื่อน กับพี่ และกับคนที่คิดไปในทางเดียวกัน

- ชีวิตดีมากก อารมณ์ดีมาก สนุกมากกก หัวเราะบ่อยมาก

- เดี๋ยวนี้ไม่ได้อยากอยู่ในที่มีคนเยอะๆ แบบแต่ก่อน

- เบื่อแสงส่อง อยากอยู่เงียบๆ แล้วใช้ชีวิตแบบมีคุณภาพดีๆ

- มีเป้าหมายชัดเจน กับทุกเรื่องที่ทำ

- กลับมารักตัวเอง กลับมาดูแลตัวเองมากขึ้น

- ระมัดระวังตัวมากขึ้น

- คิดพูดอะไร ระมัดระวังตัวมากขึ้น

- ไม่อยากยุ่งไม่อยากคุยเรื่องของคนอื่น

- โฟกัสแค่คนที่สนใจและให้ความสำคัญกับเราเท่านั้น

- ยิ้มรับ เมตตา วางใจ เบาใจ สบายใจ กับทุกเรื่อง

- หากเห็นใครกำลังทำอะไรที่เราเคยผ่านมาแล้ว

- ไม่ว่าจะร้าย หรือดี ก็จะบอกกับตัวเองว่า 

- ต้องให้เค้าได้ลองเผชิญดูกับสิ่งที่เค้าได้ตัดสินใจเลือก

- แล้วก็อวยพรขอให้เค้าผ่านมันไปให้ได้เหมือนที่เราเคยผ่าน

- มอบคำแนะนำให้กับคนที่อยากได้คำแนะนำเพียงเท่านั้น

- ไม่อยากสอนใครไปทุกเรื่อง ถ้าเค้าไม่อยากได้จากเรา

- ไม่อยากล้ำเส้นใคร และก็ไม่ให้ใครมาล้ำเส้นเรา

- สุดท้ายหากใครกวนตรีนมาก็ให้ ฆวย แม่มเลยทันที ถถถ+

- ไว้คิดได้เพิ่มจะมาเขียนต่อนะครับ

เราเหมือนมาเยี่ยมโลกแล้วจากไป

มนุษย์คนหนึ่งจะมีอายุประมาณ 80 ปี ถ้าเทียบกับเวลาที่โลกมีมาเราเล็กมากๆ ถ้ามองจากมุมที่สูงขึ้นเหมือนกับเวลาที่เราอยู่ในอวกาศแล้วมองกลับมาที่โลก เราจะเห็นเหมือนมนุษย์เล็กยิ่งกว่าฝุ่น เราเล็กมากๆถ้าเทียบทั้งขนาด และกาลเวลาที่โลก อวกาศมีมา 

เหตุการณ์บนโลกที่ผ่านมา

- โลกกำเนิดขึ้นเมื่อ 4,500 ล้านปีก่อนที่ bigbang ระเบิด

- ไดโนเสาร์เคยครองโลก 165 ล้านปี ก่อนจะสูญพันธุ์ไปเมื่อ 65 ล้านปีก่อน มนุษย์ homo sapiens คนแรกเกิดมา 200,000 ปีก่อนก่อนจะได้ครองโลก ถ้าเทียบเป็น % เราครองโลกได้แค่ 0.12%ถ้าเทียบกับที่ไดโนเสาร์ครองโลกมา 165 ล้านปี 

- มีการล้างโลกไป 4 ครั้ง ทั้งยุคน้ำแข็ง ภัยแล้ง อุกาบาศชนโลก

- สัตว์มีชีวิตที่อยู่บนโลกในปัจจุบันที่เหลือรอดคิดเป็น 1% อีก 99% สูญพันธุ์ไปแล้วเคยมีสิ่งมีชีวิตที่รูปร่างเหมือนเรา แข็งแรงกว่าเรา iq สูงฉลาดกว่าเราก็สูญพันธุ์ ในยุคน้ำแข็งเพราะการที่ร่างกายยิ่งตัวใหญ่ ยิ่งสมองใหญ่จึงต้องบริโภคเยอะเพื่อความอยู่รอด สัตว์ที่จะอยู่รอดได้นานๆส่วนใหญ่จะเป็นสัตว์ที่รู้จักปรับตัวไปตามสภาพแวดล้อมตามธรรมชาติ 

- น้ำทะเลเรายังสำรวจไปแค่ 1% จากทั้งหมด อวกาศยังหาคำตอบไม่ได้มีปริศนาอีกเยอะ

- แต่ก่อนมีอาณาจักรโรมัน โรม มองโกเลีย ชนเผ่าอินคา ผู้นำเผ่า กษัตริย์ สุดท้ายทุกอย่างเหลือเพียงแค่บันทึกจากอาณาจักรที่ชนะ พวกสิ่งของ หรือทุกเรื่องที่บอกไปตอนแรกสุดท้ายชั่วคราวหมด 

มันเหมือนเป็นการเลือกว่าเราจะอยากเห็นภาพตัวเองในแต่ละช่วงอายุอย่างไร เหมือนเป็นการมองย้อนกลับ ตอนเราเป็นคนแก่ใกล้จะจากโลกนี้ไป เราเป็นบางสิ่งบางอย่างได้แต่เราไม่สามารถเป็นทุกๆอย่างได้เพราะเวลาเรามีจำกัด เราต้องจัดลำดับความสำคัญว่าเราอยากสละเวลาที่เราเกิดมาบนโลกเพื่ออะไร ไม่ว่าเราจะพยามทำความสำเร็จในงาน สุขภาพแข็งแรง หาความสุข สะสมเงินทองร่ำรวย ด้านความสัมพันธ์ครอบครัว บ้าน รถ สิ่งของ เพื่อน อิสรภาพ ชื่อเสียง เงินทอง ท่องเที่ยวที่ต่างๆ สร้างแนวคิด สิ่งประดิษฐ์ ก่อตั้งบริษัทให้คนรุ่นหลังไปต่อยอด มีลูกหรือแม้แต่ยอมเสียสละความสุขตัวเองให้ลูกสบาย ทุกอย่างคือความสำเร็จเราแค่ต้องเลือกเราอยากทุ่มเวลาไปที่อะไรในระหว่างที่เรายังหายใจ เพื่อทำให้ทุกๆ moment ความทรงจำมีความหมาย

สุดท้ายใช้ชีวิตในทุกๆวันให้มีความสุข @m1n